بررسی اثر یک دوره تمرین تداومی برتغییرات نکروز و آپوپتوز هیپوکمپ موش های صحرایی دیابتی

مقدمه: دیابت با عوارض نورولوژیکی مختلفی در سیستم عصبی همراه است که در نهایت منجر به آسیب سلولی می­شود. مطالعات گذشته اثرات مفید فعالیت ورزشی بر آسیب مغزی ناشی از نورپاتی دیابتی را در مدل حیوانی نشان داده­اند. در مطالعه حاضر، اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی بر مرگ سلولی نورون‌های ناحیه CA1 هیپوکامپ در موش­های صحرایی نر دیابتی بررسی شد. مواد و روش­ها: 21 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن 300-260 گرم) از انستیتو پاستور تهران خریداری و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه شم، گروه دیابت و گروه دیابت + تمرین (7 سر رت در هر گروه). دیابت با تزریق داخل صفاقی یک دوز استرپتوزوتوسین (STZ) به میزان ml/kg 60 القا شد. ملاک دیابتی شدن حیوان، قند خون بالای mg/dl 250 می باشد. یک هفته پس از القای دیابت، رت­­های گروه مداخله ورزشی، 5 روز در هفته به مدت 4 هفته، بر روی تردمیل دویدند. از رنگ­آمیزی کرزیل ویوله (نیسل) جهت بررسی میزان مرگ سلولی نکروزی و از رنگ­آمیزی TUNEL جهت بررسی میزان آپوپتوز استفاده شد. یافته ­های پژوهش: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرین ورزشی هوازی بطور معنی­داری میزان مرگ سلولی نکروزی (01/0p<) و میزان آپوپتوز  (05/0p<) ناشی از دیابت را در نورون‌های ناحیه CA1 هیپوکامپ کاهش می­دهد. بحث و نتیجه ­گیری: تمرین ورزشی هوازی اثرات محافظتی را در برابر نوروپاتی دیابتی ایجاد می کند. این مکانیسم حفاظت عصبی فعالیت ورزشی، می­تواند به عنوان یک روش مؤثر در کاهش عوارض مغزی ناشی از دیابت مورد توجه قرار گیرد.